Μετα απο αναμονη ενος χρονου ηρθε και η σειρα της Μητερας μου να κανει την πολυποθυτη εγχειρηση.Ο γιατρος που την εγχειρησε δεν ζητησε αμμεσα φακελακι,αλλα η αδιαφορια του ηταν εμφανης.Μετα απο μια επιπλοκη και αντι να ερθει ο ιδιος να αναλαβει το αναθεσε στους ειδικευομενους.Ο πατερας μου θεωρησε σωστο να του δωσει 400 ευρο.Γινεται και δευτερη εγχειρηση με μεγαλο κινδυνο για την ζωη της και για το τραυμα ,απο οτι μου ειπαν.Αλλα παρολα αυτα επρεπε να γκρινιαζεις να παρακαλας για το ποτε θα κανουν αλλαγη στο τραυμα,να ρωτας και να μην σου απαντουν για το τη συμβαινει.Το αποτελεμα ηταν να της δωσουν εξειτηριο μετα απο τρεις εβδομαδες με την διαβεβαιωση οτι ολα ηταν μια χαρα και οτι το τραυμα θα εκλεινε.Η Μητερα μου ειχε αφορητους πονους και κατα την διαρκεια που ηταν στο νοσοκομειο και για τους επομενους τρεις μηνες.Οταν ζητουσαν την συμβουλη του γιατρου τους ελεγε να παρει ντεπον.Τελικα οταν ζητηθηκε η γνωμη ενος γιατρου σε ιδιωτικο θεραπευτηριο και εγειναν ολες οι εξετασεις βρεθηκε σοβαρη μολυνση απο ακαθαρσιες.Η Μητερα μου εγχειρηστηκε αμεσως οπου παρατηρηθηκαν και πολλα λαθη να μην τα πω βλακειες των τελειων κατα τα αλλα γιατρων του ορθοπαιδικου τμηματος στην Αλεξανδουπολη.Ευχαριστω.