Είχα κάποτε πάει στο εξωτερικό μεταφέροντας ολόκληρη την οικοσκευή μου που είχα αγοράσει και ξενοικιάζοντας το σπίτι μου. Επειδή δεν έμεινα ευχαριστημένη με την εταιρία που είχε μεταφέρει την οικοσκευή μου (Μπαξεβανίδης μεταφορική) στον γυρισμό επέλεξα μία άλλη εταιρία για να γυρίσω, φέροντας πάλι πίσω πράγματα που είχα εξάγει φεύγοντας. Που να ήξερα όμως σε τι περιπέτεια θα έμπλεκα...Κάποια στιγμή με παίρνει τηλέφωνο ένας τελωνειακός...μερικά χρόνια μετά...ακόμη τον θυμάμαι καθαρά...πολύ κοντός, χοντρός, άσχημος και με αραιωμένα μακριά λιγδιασμένα μαλλιά...θύμιζε ποντίκι...μου είπε ότι πρέπει να πληρώσω φόρους για την οικοσκευή που εισήγαγα...εγώ βέβαια είχα πληρώσει τον φόρο (Φ.Π.Α.) όταν τα αγόραζα στην Ελλάδα, μάλιστα ήταν το σπιτικό μου επειδή παντρεύτηκα...και σε αυτήν την φάση ανακαλύπτω ότι η μεταφορική εταιρία που χρησιμοποιήσα βγαίνοντας από την Ελλάδα είχε στα χέρια της μία λίστα με τα πράγματα η οποία είχε την σφραγίδα του τελωνείου και που αποδείκνυε ότι όντως αυτά τα πράγματα τα έβγαλα από την Ελλάδα και έτσι έπρεπε να τα ξαναβάλω χωρίς να πληρώσω φόρο. Εννοείται ότι αυτό το έγγραφο έπρεπε να το έχω στα χέρια μου με το που έβγαλα τα πράγματα, αλλά δεν ήξερα καν για αυτήν την διαδικασία ώστε να το ζητήσω. Πήγα σχεδόν κλαίγοντας στην εταιρία Μπαξεβανίδης Μεταφορική και δεν θα ξεχάσω ποτέ το στύλ του ιδιοκτήτη ο οποίος εκτός ότι με προσέβαλε, μόνο που δεν με πέταξε έξω από τα γραφεία τους. Οσο ήμουν πελάτισά τους ήταν όλο γέλια και χαρές και με το που άλλαξα εταιρία επειδή δεν έμεινα ευχαριστημένη, ήταν πολύ κακός μαζί μου. Εννοείται ότι φυσικά και δεν μου έδωσε ποτέ το έγγραφο αυτό που χρειαζόμουν και που βασικά έπρεπε να το έχω εγώ και όχι αυτός για να με εκδικηθεί φυσικά που δεν γύρισα στην Ελλάδα με την εταιρία του αλλά επέλεξα άλλη...η κακία σε όλο της το μεγαλείο...και το πιό ωραίο ήταν ότι ήταν υποτίθεται και φίλος του πεθερού μου...πήγα με το μωρό παιδί μου στην αγκαλιά και το μόνο που συνάντησα ήταν ειρωνία και κοροϊδία... Ο τελωνειακός λοιπόν αφού δεν κατάφερα να προσκομίσω το έγγραφο αυτό, άρχισε να με πολιορκεί στενά....μου έβγαλε ένα κουστούμι πολλών χιλιάδων ευρώ για τους φόρους και τους τόκους που θα έπρεπε να πληρώσω...και όλα αυτά για τα μεταχειρισμένα πράγματά μου που είχα φεύγοντας από την Ελλάδα....και το πιο ωραίο είναι ότι δεν πήρα ΤΙΠΟΤΑ καινούργιο όσο ήμουν έξω...ενώ άλλοι γυρίζουν με περσικά χαλιά και έργα τέχνης τα οποία δεν δηλώνουν και τα πουλάνε στα μαύρα πανάκριβα...εγώ γύρισα με τα πραγματάκια (ψυγείο, κουζίνα, σαλόνι, πλυντήριο, πιάτα....την οικοσκευή μου δηλαδή)....με τα πολλά μου το έσκασε το παραμύθι...εάν λαδώναμε τους σωστούς ανθρώπους (δηλαδή αυτόν) τότε θα γίνονταν ένα πρωτόκολλο καταστροφής των πραγμάτων από το τελωνείο και έτσι θα μπορούσα να κρατήσω τα πράγματά μου και να ξεμπέρδευα...εκείνη την εποχή είχα σοβαρότατα οικογενειακά και προβλήματα υγείας σε σημείο που η υγεία μου κινδύνευε...και τα 1000 ευρώ ήταν ένα ποσό που πραγματικά δεν είχα να διαθέσω....από την άλλη όμως ή θα έπρεπε να πληρώσω τους "άδικους" υπέρογκους τόκους....ή το τελωνείο θα προχωρούσε σε πραγματική καταστροφή της οικοσκευής μου...μπρός γκρεμός και πίσω ρέμα...τι που τον παρακάλεσα να μην με εκβιάζει γιατί τα λεφτά τα χρειαζόμουν για την υγεία μου...τι και εάν έκλαψα από τα νεύρα μου και το συναίσθημα του εκβιασμού...τίποτα...τελικά κατάφερα και τα δανείστηκα από φίλους και συγγενείς και του τα έσκασα...αλλά δεν θα ξεχάσω ποτέ το σατανικό, εκβιαστικό βλέμμα με τα σάπια δόντια του και το μαλλί του που ήταν όλο λίγδα...η όλη εμπειρία με επηρέασε πάρα πολύ διότι ένιωσα σαν να είχα βιαστεί...και από τους δύο ανωτέρω κυρίους...ελπίζω μία ημέρα η χώρα μας να γίνει πιο αξιοκρατική και να μην εκβιάζονται οι πολίτες...υπάρχουν και πολλοί καλοί δημόσιοι υπάλληλοι που έχουν φιλότιμο και βοηθούν πολύ τον κοσμάκη...και αυτοί είναι θύματα των συναδέλφων τους που ζηλεύουν παράφορα και τους σκάβουν τον λάκκο ή τους φορτώνουν και κάθονται τα καθίκια...