Δεν έδωσα ποτέ και ούτε θα δώσω. Μόνο καταγγέλω. Αν και συχνά έκανα συνδιαλλαγές με φορείς του δημοσίου δεν έδωσα και δεν θα δώσω ποτέ φακελλάκι. Δεν τόλμησε κανείς να μου ζητήσει. Όποιος τολμήσει να μου ζητήσει ή θα καταλήξει με σπασμένα χέρια ή θα βρεθεί στο δικαστήριο. Εμεις φταίμε. Γράψτε τους σε κασετόφωνα, συμαδέψτε χαρτονομίσματα, κάντε κάτι. Ακόμα και τους δικαστές πρέπει να κυνηγάμε για να μην παραπέσει η υπόθεση. Εκτός αυτών βέβαια, έχω κάνει πολλές καταγγελίες για διάφορους λόγους ή σε επαγγελματίες που δεν εκδίδουν αποδείξεις ή παρανομούν, ή σε άλλους δημοσίους υπαλλήλους. Αν και πολλές περιπτώσεις δεν οδηγήθηκαν σε τιμωρία, τουλάχιστον έχασαν τον ύπνο τους για κάποιο καιρό και θα το ξανασκεφτούν να το κάνουν. Οι γερμανοί και οι βόρειοι λαοί που καταγγέλουν με το παραμικρό μας φαίνονται παράλογοι. Όμως όλα λειτουργούν εκεί στην εντέλεια. Αφού τα επιτρέπουμε γιατί κλαιγόμαστε μετά. Εμείς βγάλαμε τους πολιτικούς, εμείς ζητήσαμε διάφορα ρουσφέτια από τους διάφορους αλήτες τσοχατζόπουλους και ουσιαστικά τους κλείναμε το μάτι να κλέψουν μαζί μας και αυτοί. Μόνο που αυτοί κλέβανε βέβαια πολλά. Κάθε ρουσφέτι που ζητάμε, είναι κλεψιά απέναντι στους συνανυρώπους μας. Είμαστε άξιοι της μοίρας μας. Πιστεύω ότι σε όλες τις περιπτώσεις (με εξαίρεση αυτές που επίκειται θάνατος σε υπηρεσίες υγείας, και που και πάλι οι γιατροί θα κάνουν αυτό που πρέπει, απλά μας παραπλανούν γιατί είμαστε ευάλωτοι, ώστε να πληρώσουμε) μπορούμε να αποφύγουμε την πληρωμή. Όλα τα άλλα τα ακούω βερεσε. Όλα στο χέρι μας είναι. Τολμήστε, γράψτε επιστολές, φωνάξτε, χτυπήστε, καταγγείλετε, και αφού τα κάνετε όλα αυτά και μετά και πάλι αδικείστε, ε τότε μιλήστε για ξεφτίλα. Εγω τα έκανα όλα αυτά που σας λέω και πάντα βρήκα το δικιο μου και δεν έχω δώσει (και δεν πρόκειται) ούτε ένα λεπτό του €.