Οι γυναίκες έχουν την ανάγκη να εξετάζονται αποκλειστικά από τον γιατρό της εμπιστοσύνης τους. Δεν θέλουν να πηγαίνουν μια φορά τον μήνα στο Νοσοκομείο και εκεί κάθε φορά να τυχαίνουν σε άλλο γυναικολόγο. Δεν είναι καθόλου εύκολο να ξεπερνάνε την ντροπή της εξέτασης αλλά και τον φόβο του άγνωστου προσώπου. Γι' αυτό και οι γιατροί το έχουν καταλάβει και σου λένε: "... δεν θέλεις το τυπικό σύστημα υγείας; Πέσε βασιλιά μου". Επίσης στην εποχή μας είναι πιο ασφαλές και γρήγορο για τον γιατρό να προτιμήσει την καισαρική από το φυσιολογικό τοκετό. Αφήστε που η καισαρική μπορεί να γίνει με ραντεβού και έτσι ο γιατρός να κονομάει κάθε μισάωρο. (Ο Άγιος Κοσμάς έλεγε "Θα έρθει μέρα που τα παιδιά θα γεννιούνται πριν την ώρα τους!"). Αυτό έχει γίνει αντιληπτό από τις μέλλουσες μαμάδες και έτσι προσπαθούν να βρουν ένα γιατρό που ξέρουν ότι θα προσπαθήσει. Οι μέλλοντες μπαμπάδες δεν έχουν δικαίωμα λόγου γι' αυτό τουμπεκί ψιλοκομμένο κύριε περάστε σκουπίστε τελειώσατε. Στο πρώτο μας παιδί (2006) είχαμε βίσμα τον πεθερό μου και δεν μας ζητήθηκαν χρήματα. Ο γιατρός τα έδωσε όλα. 16 ώρες τοκετό από την πρόκληση μέχρι την γέννα. Πήρε τα ρίσκα του. Είχε πείρα και έκανε υπομονή. Τι του ήταν να δώσει εντολή για καισαρική και να τελειώνει σε 20'; Με τη χαρά μου θέλησα να τον ανταμείψω και του έδωσα 300€ που τα είχα στην άκρη έτσι κι αλλιώς για τη γέννα. Στο δεύτερο παιδί (2009) ήμασταν άτυχοι γιατί ο γιατρός μας θα έπαιρνε άδεια τις κρίσιμες μέρες. Μας γνώρισε τον συνεργάτη του και ο άλλος γιατρός μας ζήτησε ξερά 400€ λέγοντας απλά "..αυτή είναι η τιμή." λες και ήταν το τσιφλίκι του. Τα έδωσα γιατί θυμόμουν ότι ο γιατρός θα χρειαστεί μεγάλη υπομονή με την γυναίκα μου. Πράγματι πάλι ο τοκετός κράτησε 15 ώρες. Η γυναίκα μου στέγνωσε η καημένη, αλλά δόξα τω Θεώ. Πριν το τέλος μου με έβαλε να πληρώσω και φακελάκι 150 για την επισκληρίδιο. (Μια ένεση για τοπική αναισθησία) Συμπέρασμα; Το σύστημα εκμεταλλεύεται τους φόβους μας και τα πιστεύω μας. Άλλοι πάνε σε κλινικές και πληρώνουν 5000€ μόνο και μόνο για να μένουν μετά στο μονόκλινο, μη τύχει και κοιμηθεί η γυναίκα με καμιά γύφτισσα στο ίδιο δωμάτιο. Ποια πολιτεία θα έμπαινε στον κόπο να καθορίσει θεσμό δημόσιου οικογενειακού ιατρού στα νοσοκομεία; Ποιο νοσοκομείο θα ρωτούσε τους ασθενείς ποιόν γιατρό προτιμούν; (Για να ξέρουν ποιος είναι ο καλύτερος); Ποια γυναίκα θα εμπιστευόταν την τύχη της στον Θεό και όχι σε έναν γιατρό; Αν είναι να πεθάνουμε δεν είναι εύκολο να γίνει με οποιαδήποτε αιτία; (τοκετός, τρακάρισμα, καρκίνος κλπ) Γιατί νομίζουμε ότι είναι στο πεδίο των επιλογών μας, το πόσο θα ζήσουμε και πόσο ή πως θα ζήσουν τα παιδιά μας; Η κρίση θα μας στρώσει αδερφάκια. Τα λεφτά μας κοίμιζαν τόσο καιρό. Μπράβο στον ADMIN. Ζήνων