Η ιστορία που θα γράψω εκ πρώτης είναι εκτός θέματος γιατί δεν είναι κλασική περίπτωση δωροδοκίας - δεν έδωσα άμεσα φακελάκι σε κανέναν υπάλληλο της τροχαίας. Καταρχάς για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, ο λόγος ύπαρξης της τροχαίας είναι η διευκόλυνση της κυκλοφορίας και η μείωση των τροχαίων ατυχημάτων όπου ένα από τα όπλα της στη μάχη που δίνει για να συνετίσει τους επικίνδυνους οδηγούς είναι η βεβαίωση υπερβολικής ταχύτητας. Ως εδώ όλα καλά, τι γίνεται όμως στην πράξη. Ο διοικητής της τροχαίας κατόπιν πιέσεων (δεν ξέρω από πού) είναι αναγκασμένος να «γράψει» π.χ 100 κλήσεις την ημέρα (για να γεμίσουν λίγο τα ταμεία). Αυτός με τη σειρά του δίνει εντολή στο κλιμάκιο που κάνει το «καρτέρι» να φέρει εις πέρας την «αποστολή». Βγαίνουν λοιπόν παγανιά τα παλικάρια για να πατάξουν το έγκλημα. Δεν θέλουν όμως να κουραστούν πολύ, γιατί μάλλον θεωρούν ότι είναι και αυτοί αδικημένοι και ο μισθός τους θα έπρεπε να είναι υψηλότερος. Κάθε ενέργεια ως γνωστόν έχει σκοπό και στόχο. Ποιος θα έπρεπε να είναι ο σκοπός και ο στόχος της τροχαίας; Η απάντηση είναι απλή, σκοπός είναι να συνετίσουν τους επικίνδυνους οδηγούς με επιβολή προστίμου ή αφαίρεση της άδειας οδήγησης, με στόχο τη μείωση ή εξάλειψη των τροχαίων ατυχημάτων. Ποιος όμως είναι ο σκοπός και στόχος του «κλιμακίου-ευροεισπρακτόρων»; Σκοπός τους είναι να μαζέψουν τις κλήσεις που τους είπε ο προϊστάμενός τους όσο πιο ξεκούραστα γίνεται (αν είναι δυνατόν να ξεμπερδέψουν σε μισή ώρα), με στόχο να μην «τους την πει» την άλλη μέρα το πρωϊ. Τι κάνουν λοιπόν- δεν επιλέγουν να στήσουν το «καρτέρι» σε σημεία όπου πραγματικά γίνονται επικίνδυνες παραβάσεις που θέτουν σε πραγματικό κίνδυνο τους υπόλοιπους οδηγούς και πεζούς αλλά σε σημεία και ώρες (παραγωγικές) που οι 99 στους 100 οδηγούς είναι «παράνομοι» βάση ορίου ταχύτητας αλλά σε καμία περίπτωση αντικειμενικά επικίνδυνοι. Έρχομαι τώρα στο φακελάκι. Στις γειτονικές χώρες (Σκόπια, Βουλγαρία) ο τροχονόμος με μισθό 150 ευρώ το μήνα σε σταματάει για υπερβολική ταχύτητα και με 20 ευρώ καθαρίζεις. Τα 15 τα δίνει στο διοικητή του και τα 5 τα βάζει στην τσέπη. Στο τέλος του μήνα έχει βγάλει π.χ 500 ευρώ και 150 ο μισθός του σύνολο 650 ευρώ. Ο δε Σκοπιανός διοικητής τροχαίας 500 μισθό και 1.500 από τα καρτέρια σύνολο 2.000 ευρώ. Τι γίνεται τώρα σε μας. Ο τροχονόμος δεν παίρνει φακελάκι αλλά παίρνει 1.500 ευρώ μισθό από τον Έλληνα φορολογούμενο. Αδιαφορεί για την πραγματική ασφάλειά μας και τον ενδιαφέρει μόνο να τα έχει καλά με το διοικητή του (να φέρνει τις κλήσεις που του ζήτησε). Αποτέλεσμα 1.500 ευρώ μηνιαίες αποδοχές δηλαδή 850 περισσότερα από τον Σκοπιανό-λαδωμένο τροχονόμο αλλά με το ίδιο αποτέλεσμα στη δουλειά του. Χώρια που ο Σκοπιανός ενδεχομένως να έχει τύψεις ενώ ο δικός μας νιώθει και προστάτης του φτωχού, γιατί δεν έκοψε κλήση 100 ευρώ στον «παραβάτη» αλλά μόνο 40, γιατί όπως λέει και είναι πεπεισμένος γι’ αυτό - τον λυπήθηκα μωρέ τον καημένο. Όχι κύριε τροχονόμε, δουλειά σου δεν είναι να είσαι φιλεύσπλαχνος με ποιο δικαίωμα με τον τρόπο σου μου ζητάς να σε παρακαλέσω για οίκτο. Αν πραγματικά οδηγώ επικίνδυνα, όχι μόνο να μου κόψεις κλήση αλλά να μου πάρεις και το δίπλωμα. Με ποιο δικαίωμα μου την χαρίζεις ενώ είμαι επικίνδυνος. Μήπως γιατί γνωρίζεις ότι αντικειμενικά οδηγώ πολύ συνετά όταν στις τρεις τη νύχτα τον Αύγουστο παραβίασα λίγο το όριο ταχύτητας μπροστά σε σχολείο, αλλά τυπικά όμως είμαι παράνομος; Με ποιο δικαίωμα προκαλείτε τόσο θυμό στους πραγματικά συνετούς οδηγούς. Με ποιο δικαίωμα μου ζητάτε να στηθώ εγκεφαλικά «στα τέσσερα» και να είμαι ευγενικός μέχρι αηδίας μπας και με λυπηθείτε; Τελικά ποιος παίρνει μεγαλύτερο φακελάκι, ο Σκοπιανός ή ο Έλληνας τροχονόμος. Τα συμπεράσματα δικά σας. Υ.Γ: Κύριε διοικητά της τροχαίας, στο τέλος του μήνα ή του έτους στην έκθεση που καταθέτετε στους προϊσταμένους σας δεν πρέπει ούτε καν να συμπεριλάβετε το διάγραμμα εισπράξεων αλλά μόνο το διάγραμμα πραγματικής επιτυχίας της δουλειάς σας δηλαδή το διάγραμμα μείωσης των τροχαίων ατυχημάτων. Γιατί «μασάτε» και γίνεστε υποτακτικός ενώ δεν είστε;