Στα 18 όπως όλα τα παιδιά της ηλικίας μου, ξεκίνησα μαθήματα οδήγησης. Τα μαθήματα τα έκανα σε ένα δάσκαλο όπου η σχολή του είναι στη Βούλα. Πριν δώσω την πρώτη φορά με παρότρυνε να δώσω φακελάκι μιας και όπως είπε "έτσι είναι, οι εξεταστές θέλουν λάδωμα για να περάσεις σίγουρα", το ίδιο είπε και σε 2 άλλους φίλους μου που κάναμε μαζί μαθήματα. Αποφάσισα λόγω απέχθειας στη λογική αυτή να μη δώσω χρήματα. Το αποτέλεσμα ήταν να κοπώ στο τέλος της εξέτασης για υπερβολική ταχύτητα παρότι δεν είχα ξεπεράσει τα 20 χμ/ώρα. Οι φίλοι μου αποφάσισαν να δώσουν τα χρήματα. Το αποτέλεσμα ήταν να περάσουν ύστερα από 10λεπτη εξέταση ενώ εγώ είχα περάσει 30λεπτη εξέταση. Ο δάσκαλος οδήγησης μετά μου είπε "αφού στο είπα για να περάσεις πρέπει να λαδώσεις, είδες τώρα σε έκοψαν χωρίς λόγο. Σκέψου το για την επόμενη φορά". Τη δεύτερη φορά αποφάσισα να μη δώσω. Αποτέλεσμα το ίδιο κόψιμο για ανύπαρκτο λόγο. Την τρίτη φορά αποφάσισα τελικά να δώσω φακελάκι ύψους 200 ευρώ. Το αποτέλεσμα ήταν να περάσω ύστερα από 10λεπτη εξέταση η οποία δεν περιελάμβανε καν βασική εξέταση όπως οπισθογωνιά κτλ. Το εξοργιστικό της υπόθεσης είναι πως ο δάσκαλος και οι εξεταστές αποτελούν κύκλωμα το οποίο μοιράζεται τα λεφτά, όπως και στις υπόλοιπες περιπτώσεις για φακελάκι για την απόκτηση διπλώματος οδήγησης που έχουν αναφερθεί εδώ. Τέλος ο δάσκαλος οδήγησης στο πρώτο μάθημα μου είχε αναφέρει πως αποφάσισε να ανοίξει τη σχολή λόγω ενός ατυχήματος που είχε ενώ οδηγούσε σε νεότερη ηλικία και τώρα ήθελε να μάθει στα πιο νέα παιδιά να οδηγούν υπεύθυνα.