"Ο Αριστοτέλης,( 384 - 322 π.Χ. ) ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος και πολυεπιστήμονας.Ο κόσμος, κατά τον Αριστοτέλη, είναι ενιαίος και αιώνιος. Οι Έλληνες φιλόσοφοι από την Ιωνία θεωρούσαν ότι στην φύση υπάρχουν τέσσερα στοιχεία ή ουσίες. Γή, ύδωρ, πύρ και αήρ. Ο Αριστοτέλης πρόσθεσε στην τετράδα τον αιθέρα ο οποίος θα αποτελέσει την πέμπτη ουσία την πεμπτουσία." Ύστερα από 6.250 ημέρες ύπαρξής μου στο χωρόχρονο, κατόπιν ενός τροχαίου ατυχήματος στην Αθήνα (1996), τόπος διαμονής και καταγωγής μου έως το 2004, ήρθε η ώρα να καταθέσω δημόσια πια και την δική μου μεταθανάτια ή καλύτερα εξωσωματική εμπειρία που «έζησα», σε μια άλλη διάσταση …, επιτρέψτε μου την έκφραση "ως αερικό". Θα προσπαθήσω όσο καλύτερα μπορώ, να μεταφέρω με τον γραπτό λόγο, ότι, «είδα» , «αντιλήφθηκα», «αναγνώρισα» και με τη λογική της ανθρώπινης φύσης και γνώσης που διαθέτω, να υποστηρίξω την θέση μου πια για την "ύπαρξη της αιωνιότητας"!!! Η άλλη λοιπόν διάσταση είναι αυτή της "Πηγής της Δημιουργίας"! Αυτό όμως που με κάνει να θέλω να μοιραστώ μαζί σας το «ταξίδι» αυτό, είναι οι σταθμοί του ή καλύτερα τα όρια του κάθε "περάσματος" σε ένα υπερθετικό στάδιο…, ακριβώς όπως στη γραμματική υπάρχει το καλός, το καλλίτερος και το κάλλιστος. Πράγματι, αυτή την ώρα θα χρειαζόταν πλάι μου να βρίσκονται εξειδικευμένοι άνθρωποι στις επιστήμες για να γραφτούν αυτά …, όχι ότι δεν ζήτησα από κάποιους στο χώρο της ιατρικής αρχικά και ενώ γνώριζα ότι η γιατρός που "μου όρισαν ως αερικό" να με αναλάβει είχε παρόμοια εμπειρία. Κατά τη διάρκεια της νοσηλείας μου(2007) χρησιμοποίησα κάθε τρόπο για να έχω επιχειρήματα να την πίσω να "συνεργαστούμε" για την "γνώση" της άλλης διάστασης. Αν και η ίδια παραδέχθηκε ότι "πολλές φορές η ιατρική επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά, στη δική μου περίπτωση σήκωσε και τα πόδια". Της μίλησα ανοιχτά μα δέχθηκα μια ισοπεδωτικά κυνική άρνηση λέγοντάς μου "δε μπορώ Ράνια να ασχοληθώ με αυτό το γεγονός που μου συνέβη, θέλω να το ξεχάσω επειδή ως χειρουργός που ανοίγει κρανία πρέπει να είμαι απόλυτα προσηλωμένη σε αυτό". "Γνωρίζω" τι έχασες με την επιλογή που έκανες και λυπάμαι. Εσύ Σοφία, μόνο σοφία δεν έδειξες. Η επιλογή σου ήταν η "μαύρη τρύπα" στο χωρόχρονο με Πρέσβειρα την "ύλη". Η ενέργεια ή το "αερικό" σου δε σε άφησε να παραχθεί ύλη από τη σάρκα σου. Τώρα και συ έμαθες αυτό που "γνώριζα" πιο ήταν δηλ. το τίμημα της επιλογής σου, το είπα στη Λένα αμέσως... Έτσι αποφάσισα να αποκτήσω ειδικές γνώσεις ακολουθώντας τις Φυσικές Επιστήμες στο ΕΑΠ, αν και δεν υπάρχει αρκετός χρόνος για μένα πια... Ήταν 17/12/1996 όταν στις 2.10-2.15 μέρα μεσημέρι με λιακάδα, έπειτα από δύο τρεις μέρες έντονης κακοκαιρίας στην Αθήνα συνεχών βροχών, όταν ασυνείδητος οδηγός οχήματος παραβιάζοντας την πινακίδα του στοπ, έπεσε με ταχύτητα πάνω μου, ενώ εκκινούμε σε δίτροχο 50αρι παπί. Θυμάμαι με κάθε λεπτομέρεια τα λίγα δευτερόλεπτα που μεσολάβησαν όταν συνειδητοποίησα ότι ένα αυτοκίνητο έρχεται με μεγάλη ταχύτητα πάνω μου και έφτασε για μένα το τέλος έως το "πέρασμα" στην άλλη διάσταση. Αγωνία, τρόμος όταν αντιλήφθηκα ότι έρχεται …,θυμάμαι την υστερική κραυγή του εγκεφάλου μου να ουρλιάζει εκλιπαρώντας "Θεέ μου ο μαλ…κας φτάνει" … Η αγωνία και ο τρόμος έφυγαν με μιας, ενώ παράλληλα ήρθε απέραντη γαλήνη, ένα φως…, άπλετο πεντακάθαρο φως …,τώρα κοιτώ τον ήλιο με τα μάτια και αντιλαμβάνομαι πόσο «βρώμικο ξεθωριασμένο κοκκινοκίτρινο» φως έχει, όπου δίχως αυτό δεν θα υπήρχε καμία ύπαρξη στον πλανήτη γη…, η πιο αχαλίνωτη φαντασία δε μπορεί να κατανοήσει στο άπλετο φως της Δημιουργίας τι υπάρχει εκεί!!! Μα, βλέπω κόσμο να τρέχει , βρίσκομαι ψηλά σαν σε ρετιρέ πολυκατοικίας, τι έγινε αναρωτιέμαι; Προς τα πού τρέχουν όλοι αυτοί; Νιώθω να ανεβαίνω, σαν να βρίσκομαι σε χαρταετό επάνω, ναι έτσι είναι η κίνησή μου ανεβαίνοντας.Λες και μικρά διαμαντάκια να με περιτριγυρίζουν περίεργο σχήμα έχουν, μοιάζουν με κώνο μα κώνος δεν είναι, πολλές γωνίες πολλά επίπεδα κορυφή στρόγγυλη θέλουν να φύγουν, θέλουν αλλού να πάνε; Με τραβούν μα εμένα ακολουθούν…Εδώ όμως σταματώ την αφήγηση της περιπλάνησή μου και επιστρέφοντας στο θέμα, σας ρωτώ πείτε μου, ποιος θα μπορούσε ύστερα από τέτοια εμπειρία να διαπραγματευθεί με χρήματα την όποια θεραπεία μιας φθαρτής ύλης (σώμα) που νοσεί και για πιο λόγο; Μακαρίζω αυτούς που μπήκαν στην πορεία της επιστροφής στο "σπίτι", δε λυπάμαι που το σώμα θα σαπίσει και θα γίνει τροφή άλλων οργανισμών, αντίθετα χαίρομαι για τη λευτεριά της ενέργειας, ελπίζοντας τα "έργα και οι μέρες" τις συνύπαρξης ύλης-ενέργειας να ήταν έτσι ώστε να ενδυνάμωσαν την συνοχή της ενέργειας χωρίς να υπάρχει ο κίνδυνος απορρόφησής της από άλλη... ΌΧΙ δεν έδωσα σε κανένα γιατρό φακελάκι ούτε θα δώσω ΠΟΤΈ αρνούμαι κατηγορηματικά να βάλω σε κίνδυνο την ενέργειά μου. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να δείξει κάποιος την ευγνωμοσύνη του. Στον Ευαγγελισμό, ο γιατρός ζήτησε το ποσό των 250.000 δραχμών(1997/5), από τη μητέρα μου για να δώσει εισιτήριο συγκεκριμένη μέρα και ώρα, με σκοπό να διορθώσει τα υλικά της οστεοσυνθέσεως,που ο ίδιος είχε τοποθετήσει(1996/12) και λόγο του μεγάλου μήκους στην περιοχή της κατά γόνυ άρθρωσης, δημιουργήθηκε αδύνατη κάθε παρέμβαση βελτίωσης από φυσιοθεραπευτικό κέντρο. Έτσι λοιπόν, στον προαύλιο χώρο από το μέρος του πάρκου, όπου τον περιμέναμε να έρθει για τη συναλλαγή και παρουσία των τραυματιοφορέων ιδιωτικής εταιρίας μισθώσεως ασθενοφόρων με είδε να ανάβω το πούρο (που γι΄αυτό το λόγο το είχα) με χρήματα των 5.000 δραχμών. Ήταν τα χρήματα που είχε ζητήσει. Σαστισμένος στην αρχή, ως τρελός κατόπιν έλεγε στη μητέρα μου να με αποτρέψει να κάψω τόσα χρήματα, αποκαλώντας με τρελή! Με την αντίδρασή μου κόντεψε να πάθει ανακοπή! Όταν μου έπιασε τα χέρια, του είπα να τα τραβήξει αμέσως επειδή με λερώνουν... Εννοείτε ότι δεν πρόκειται να επιτρέψω σε κανένα ασθενοφόρο να πάει κανέναν εκεί γνωστό και μη. Άλλωστε για ορθοπεδικά έκτακτα περιστατικά δεν είναι τα μοναδικό νοσοκομείο που έχει εφημερία. Επιτρέψτε μου να κάνω ως επίλογο τούτο: δεν είναι τυχαίο πως αρχαιότεροι πολιτισμοί άφησαν πολύτιμες πληροφορίες που ακόμη και τις μέρες μας είναι άξιες για έρευνα μιας και εκείνοι διατύπωναν με σοφία τη γνώση ενώ εμείς ούτε να κατανοήσουμε ούτε να αποδείξουμε μπορούμε και ας έχουμε καλύτερο υλικό-τεχνικό εξοπλισμό. Η θεωρεία των ιδεών θα βοηθούσε αρκετές ειδικότητες της ιατρικής ... Ο Πλάτωνας έδινε διαφορετική έννοια στη λέξη ιδέα από αυτή που έχει σήμερα. Η ιδέα κατά τον Πλάτωνα δεν είναι μια γενική μορφή που ενυπάρχει στην αισθητή πραγματικότητα και εξαγόμενη από την αίσθηση δια μέσου λογικής κρίσεως, αλλά προηγείται των πραγμάτων, είναι ως προς αυτά υπερβατική και δηλώνει τα πρότυπα των πραγμάτων που η ψυχή αντικρίζει πριν από την ένωσή της με το σώμα.