Νεος ελευθερος επαγγελματιας που εκανε φορολογική δήλωση μετά τις μεταπτυχιακές σπουδές του. Με οικονομίες προηγούμενων ετων (δηλωθεντων σε προηγουμενες δηλωσεις) και εισαγωγή συναλλάγματος απο το εξωτερικο το οποιο ειχε δοθει ως υποτροφια είχα πάρει ενα μικρο αυτοκίνητο. Ο λογιστής επέμενε. Θα φορολογηθεις με τεκμηριο. Μα του ελεγα, αφου μόνο το ποσο που εφερα απο το εξωτερικο και δηλωθηκε επισημα υπερβαινει το ποσο της αγορας. Ανενδοτος. Να δηλωσεις οτι πουλησες αυτοκινητο (που δεν ειχες!) με ψευδή δήλωση(!), προφανως για να με εχει στο χερι εφ´ όρου ζωής. Του ειπα οτι δεν δηλωνω αναληθή στοιχεία. Επεμενε οτι ειναι η μονη λυση. 400€ και ψευδης δηλωση, γιατί που ξερεις, μπορει να χαθουν τα χαρτια σου. Δεν ενέδωσα. Κατεθεσα τη δηλωση και πηγα στρατο στην παραμεθοριο. Σε λιγους μηνες ηρθε το εκκαθαριστικο με 1000€ φόρο βασει τεκμηρίου, χωρις να εχει περαστει το εισοδημα του συναλλαγματος στον αντίστοιχο κωδικό. Χαθηκαν τα εγγραφα. Επέμενα, εγραψα γράμμα απο την μονάδα που υπηρετουσα με ολα τα παραστατικα εξηγώντας και πάλι υποβάλλοντας ξανα την (χειρογραφη ηταν τοτε) δήλωση. Εν τέλει, κάποιος ευσυνείδητος υπάλληλος, καλή του ωρα, το είδε και ενα πρωί ηρθε το σωστο εκκαθαριστικό. Λοιπόν, δεν εχω δωσει φακελακι ουτε μια φορά. Υπαρχει παντα τροπος να επιμενεις, να επιμένεις, να επιμένεις. Μεχρι να αλλάξει η Ελλάδα. Μεχρι να ανασάνει ο εντιμος υπαλληλος που ασφυκτία ανάμεσα στα λαμόγια. Ειναι υποχρεωση μας και ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ.