Χρειάστηκε να κάνω μία μικρο-επέμβαση για την αφαίρεση υγρού κύστης σε δημόσιο νοσοκομείο. Ο γιατρός ήταν γνωστός γνωστής, οπότε είχαμε συμφωνήσει ότι θα μεσολαβήσει η εν λόγω κυρία για να κλείσουμε ραντεβού όσο το δυνατόν πιο σύντομα, καθότι ήταν κάπως επείγον το ζήτημα και η αναμονή στα εξωτερικά ιατρεία -ως γνωστόν- τεράστια. Εν τέλει, κανονίσαμε να με δει την επόμενη μέρα, αφού θα τελείωνε με όλες τις άλλες υποχρεώσεις [επισκέψεις, εγχειρίσεις]. Όταν επισκέφθηκα τον γιατρό, την επομένη της επέμβασης, κατά παρότρυνση των γονιών μου, άφησα στο γραφείο του «διακριτικά» ένα φάκελο που περιείχε μέσα την αμοιβή του. Φυσικά, ο λόγος που προέβησαν σε μία τέτοια ενέργεια οι γονείς μου ήταν η ελπίδα ότι μετά από αυτήν την κίνηση θα με προσέξει πιο πολύ ο γιατρός. Στην αρχή, φυσικά, προσποιήθηκε ότι δεν το παίρνει, αλλά μετά το τσέπωσε με χαρακτηριστική άνεση.