Είχα ήδη δηλώσει από το πρώτο μάθημα στον δάσκαλο οδήγησης στο χαλάνδρι ότι δεν λαδώνω για δίπλωμα. Και για το λόγο αυτό του ζήτησα να κάνουμε παραπάνω μαθήματα από το απαραίτητο προκειμένου να νιώθω 100% σίγουρη για τον εαυτό μου. Λίγες μέρες πριν την ημερομηνία της εξέτασης, άρχισε ο δάσκαλος τα γνωστά, "μήπως να πληρώσεις για να είσαι σίγουρη?" και "δεν λέω ότι δεν είσαι καλή στην οδήγηση, αλλά έτσι βρε παιδί μου για να μην έχεις άγχος" και άλλα τέτοια πιεστικά. Την ημέρα της εξέτασης πάλι τα ίδια αυτός. Του ξεκαθάρισα οριστικά ότι δεν προτίθεμαι και αν θέλουν ας με κόψουν. Πριν ξεκινήσει η εξέταση, στο παρκάκι που είχαμε όλοι ραντεβού, εξεταζόμενοι, εξεταστές και δάσκαλοι, με το που έρχονται οι εξεταστές, τους πλησιάζουν οι δάσκαλοι, φιλιούνται, αγκαλιάζονται κι επιστρεφει ο δικός μου με χαμόγελο και μου λέει: "Εντάξει λοιπον, πρέπει να μ' ευχαριστείς, κανόνισα να πας με εξεταστές που δεν παίρνουν λάδωμα" (αφού με ξαναρωτάει πάλι το γνωστό "είσαι σίγουρη οτι δεν θέλεις να πληρώσεις?") Τελικά πέρασα την εξέταση με την πρώτη και δεν πλήρωσα βέβαια. Αν όλοι κάναμε το ίδιο, δεν θα υπήρχαν "πελάτες" του άθλιου αυτού συστήματος. Για σκεφτείτε το...