το μαιο,ξεκινησα να εχω καποιες διαταραχες με την εμμηνο ρυση μου.μεσα ιουλιου,και αφου ειχα παει σε διαφορους γιατρους,μετα απο πολλους υπερηχους,ελεγαν οτι οφειλοταν σε μια κυστη στην ωοθηκη.μετα απο τον τελευταιο υπερηχο,ξεκινησα να εχω υψηλο πυρετο κι αιμοραγια.μετα απο δυο μερες,πηγα με ασθενοφορο στο "αλεξανδρα "που εφημερευε.εκει αφου με προσβαλαν,που χρησιμοποιησα ασθενοφορο,με το ζορι εκαναν εναν υπερηχοκαι και μια αντιπυρετικη ενεση και μ εστειλαν σπιτι μου.ο πυρετος συνεχιζοταν,καθως και η αιμοραγια.μετα απο τρεις μερες πηγα σ εφημερια σε αλλο νοσοκομειο,οπου ενας ειδικευομενος χειρουργος(να ειναι καλα οπου κι αν βρισκεται),μου εκανε εισαγωγη.τα λευκα μου αιμοσφαιρια,ειχαν φτασει τις 36.000(αντιμετωπισα σοβαρο κινδυνο να παθω σηψαιμια),μετα απο 5 μερες αντιβιωσεων ενδοφλεβια καναμε αξονικη κι ειδαμε οτι επασχα απο πυοσαλπιγγα.κατεβηκα στο γυναικολογικο,παλι μ ενδοφλεβια αγωγη,και μια επιμελητρια που με ειχε αναλαβει,μου ειπε οτι μπορουσε να βοηθησει να χειρουργηθω σ αλλο νοσοκομειο,με 1500€.δεν τα ειχα και δεν χειρουργηθηκα.μου εκαναν εξαγωγη,μετα απο δεκα μερες,και παρ οτι ανεβαιναν συνεχως τα λευκα(απο 10.700 που ειχα στην εξαγωγη,πηγαν στα 18.000),δεν δεχοντουσαν να με χειρουργησουν για "δεοντολογικους"λογους,οπως μου ειπαν αφου εξαρχης με ειχε αναλαβει η συγκεκριμενη γιατρος.παλι ειδικευομενος μ εσωσε.ειπε σε μενα και την οικογενεια μου,να ψαξουμε αλλο νοσοκομειο,γιατι επρεπε να χειρουργηθω.ο διευθυντης της συγκεκριμενης γυναικολογικης κλινικης,ηταν εντελως αντιθετος με το χειρουργειο.ελεγε να αντιμετωπιστει με αντιβιωση.αφου ειχα απελπιστει,6/9,ειχα εντονα συμπτωματα γαστρεντεριτιδας.υψηλο πυρετο,καιαφορητους πονους.πηραμε τον εν λογω διευθυντη και αφου ειπε οτι δεν με ξερει σε μια γνωστη του που βαλαμε να μεσολαβησει,επικαλεστηκε αδεια,και δεν ειπε καν να παω σ εφημερια για εισαγωγη,παρ ολα τα συμπτωματα.με ασθενοφορο πηγα στο θριασιο,που εκανα εισαγωγη και 9/9,αφαιρεθηκαν μαζι με το αποστημα,σαλπιγγα και ωοθηκη.εξακολουθω να εχω προβληματα με την εμμηνο ρυση μου.αλλα εφυγε το αποστημα.θελω να ευχαριστησω πολυ το γιατρο μου,που εστησε κυριακη χειρουργειο,δεν ζητησε χρηματα,και μου εσωσε τη ζωη,επισης τους ειδικευομενους και σ αυτο,και στο προηγουμενο νοσοκομειο,που ηταν ανθρωποι.το μεγαλο μου παραπονο,ειναι πως λογω της κολισιεργιας στο νοσοκομειο που μου ζητηθηκε το φακελακι,εχασα την σαλπιγγα και την ωοθηκη μου.το ψυχολογικο κοστος ειναι μεγαλο,καθως δεν ξερω αν θα ξαναεχω εμμηνο ρυση.δεν μετανιωνω που δεν εδωσα φακελακι.μετανιωνω που συναντησα αυτους που δεν σκεφτηκαν την υγεια ενος συνανθρωπου τους,και αδιαφορησαν για το αν πεθαινα απο το αποστημα.ξεχασαν τον ορκο του ιπποκρατη για 1500€