τὸν ἰούνιο τοῦ 2010 ὁ πατέρας μου εἰσήχθη ἐσπευσμένως στὸ μετροπόλιταν στὸ φάληρο γιὰ ἐπέμβασι ἀνευρίσματος κοιλιακῆς ἀορτῆς. ἐκτὸς τοῦ γεγονότος πὼς λόγω χρήσεως ἰδιωτικῆς ἀσφαλίσεως τὸ κόστος ἐκτινάχθηκε στὰ 25.000(!!!) εὐρῶ ὁ διευθυντὴς τὴς κλινικῆς ποὺ χειρούργησε τὸν πατέρα μου, ὀνόματι ἡλιόπουλος, ἐκτὸς τῆς προκαθορισμένης ἀμοιβῆς ποὺ ζήτησε κι ἔλαβε δίδωντας ἀπόδειξι, ζήτησε κι ἄλλα 4,500 εὐρῶ μαῦρα γιὰ νὰ προχωρήσει στὸ χειρουργεῖο! τὴν ἡμέρα ποὺ ἔπαιρνε τὸ ἐξιτήριο, μοῦ ζήτησε ἡ μητέρα μου νὰ τὴν συνοδεύσω στὸ γραφεῖο τοῦ ἰατροῦ νὰ μᾶς πεῖ γιὰ τὴν ἐξέλιξι τοῦ πατέρα μου. μετά τὰ τυπικά, ἄνοιξε τὴν τσάντα της κι ἔβγαλε ἕνα φάκελλο καὶ τοῦ τὸν ἔδωσε εὐχαριστώντας τὸν θερμά. βγαίνοντας ἔξω τὴν ῥώτησα τὶ ἦταν αὐτὸ ποὺ εἶδα καὶ μοῦ εἶπε τὸ ἱστορικό! σήμερα, 2 χρόνια μετά τὸ ἔχει σκυλομετανοιώσει...ἀλλὰ μὲ τὰ μυαλά ποὺ ἔχει, θὰ τὸ ξανακάνει. ὄσο γιὰ τὸν πατέρα μου, ἀκόμη ἐπιμένει πὼς τὰ χρήματα αὐτὰ δὲν ἦταν φακελλάκι, ἐπειδὴ ἦταν λέει συμφωνημένα ἀπὸ πρῖν! τὸ γεγονὸς πὼς ἦταν ἄνευ ἀποδείξεως, δὲν τοῦ λέει τίποτα! τελικά, αὐτὴ ἡ χῶρα θὰ πάει μπροστά μόνον ὅταν κι ὁ τελευταῖος γόνος τῆς γενιᾶς τοῦ πολυτεχνείου ἀποδημήσει εἰς κύριον, μαζὺ μὲ τὴν νοοτροπία τους...