Μένω στα Δυτικά προάστια και συγκεκριμένα Πετρούπολη. Η σχολή που έχω πάει είναι αρκετά γνωστή στις γύρω περιοχές. Η αλήθεια είναι πως πάντα ήθελα να μάθω να οδηγώ. Και έτσι ήταν δική μου απόφαση το να ξεκινήσω μαθήματα. Σε όλα τα μαθήματα έκανα με έναν άλλον δάσκαλο και όχι τον ίδιο τον ιδιοκτήτη της σχολής . Ο δάσκαλος με τον οποίο έκανα μάθημα με επιβεβαίωσε στο τελευταίο μάθημα που κάναμε μαζί πως είμαι έτοιμη να πάω να δώσω και πως θα περνούσα διότι είχα μάθει να οδηγώ. Το τελευταίο μου μάθημα ,μια μέρα πριν πάω να δώσω για το δίπλωμα το έκανα με τον ιδιοκτήτη της σχολής. Το τι ψυχολογικό πόλεμο μου έκανε δεν περιγράφεται. Μου φώναζε συνέχεια λέγοντας <<πως οδηγείς έτσι?>> ,<<θα χτυπήσεις σίγουρα κάποιον άνθρωπο>>, <<δεν είσαι έτοιμη να πάρεις το δίπλωμα>> και μιλάμε οτι όλο αυτό κράτησε για κανά μιαμισάωρο. Σε κάποια στιγμή δεν άντεξε και είπε <<Δώσε ρε παιδάκι μου λεφτά να ηρεμήσεις κι εσύ, να ηρεμήσουμε κι εμείς!>> Εγώ λοιπόν , καταλαβαίνοντας που το πήγαινε, τον ρώτησα αν υπάρχει τρόπος να το δώσω μια φορά το δίπλωμα να ξεμπερδεύουμε. Είπε λοιπόν κι αυτός ότι βεβαίως και υπάρχει τρόπος και μου εξήγησε πως την επόμενη μέρα πριν να δώσω θα έπρεπε να περάσω απο το γραφείο του για να δώσω το ποσό των 200 ευρώ.Την επόμενη πήγα στη σχολή και περίμεναν και άλλα δυο παιδιά με τα οποία παρακολουθούσα μαθήματα , διότι είχε συνεννοηθεί να δώσουμε και οι τρεις την ίδια ώρα. Συζήτησα λοιπόν μαζί τους και μου είπαν πως τα ίδια ακριβώς είχε κάνει και σε αυτούς. Η πιο αηδιαστική στιγμή ήταν οταν του έδωσα τα λεφτά στο χέρι και άστραψε κυριολεκτικά το μάτι του. Είπε κιόλας <<τώρα είμαστε εντάξει>>.Μετά μπήκαμε στο αυτοκίνητο για να πάμε στο μέρος που θα γινόταν η εξέταση και μέσα στο αυτοκίνητο μας έκανε διάφορες ερωτήσεις που έχουν να κάνουν με τα αυτοκίνητα για να μας αγχώνει ή για να μας κάνει να πιστέψουμε πως θα μας ρωτήσουν κάτι την ώρα της εξέτασης .Φτάνουμε στο σημείο και με το που ήρθαν οι εξεταστές φιλιά και αγκαλιές ο ιδιοκτήτης. Τους ήξερε όλους πολύ καλά. Μαζί τα τρώνε τόσα χρόνια. Μπαίνω στο αμάξι και λέει σε αυτές τις κυρίες που καθόταν πίσω το όνομά μου με τρόπο ,δηλαδή πλήρωσε κι αυτό το κορόϊδο. Η εξέταση κράτησε 7 λεπτά περίπου,δεν μου έγινε καμία απολύτως ερώτηση και ο δάσκαλος συνέχεια μου έδειχνε με τα χέρια πως να οδηγήσω. Όταν τελείωσα, μου είπε καλορίζικο και έφυγα. Περιττό να πω πόσο αηδία ένιωσα μέσα μου γιαυτο που έζησα διότι ειδικά όταν κάτι το κάνεις επειδή το θέλεις , σου κάθεται πολύ άσχημα όλο αυτό το θέατρο. Η αδερφή μου που πήγε σε άλλη σχολή της Πετρούπολης έζησε ακριβώς τα ίδια, με την διαφορά οτι στη δική της σχολή της είπαν πως για να παραλάβει το δίπλωμα πρέπει να δώσει πάλι παράβολο, αν δεν κάνω λάθος 100 ευρώ. Δεν υπάρχουν και πολλές σχολές οδήγησης στην Πετρούπολη, οπότε δεν είναι δύσκολο όποιος διαβάσει το μήνυμα να καταλάβει που αναφέρομαι. Στη δική μου περίπτωση,η σχολή βρίσκεται πάνω απο τη στρογγυλή πλατεία και της αδερφής μου δυο -τρία στενά κάτω απο τη στρογγυλή. Ο λόγος που δεν κάνω επώνυμη καταγγελία είναι οτι δεν μου αρέσουν τα τραβήγματα σε δικαστήρια και ειδικά όταν ο άλλος έχει τόσες άκρες νομίζω δύσκολα θα μπορέσω να του κάνω κάτι. Ελπίζω όμως να σταματήσει αυτό κάποια στιγμή!Μακάρι να ακολουθήσουν κι άλλοι το παράδειγμα της σχολής του κυρίου Μπάμπη Σταυρακάκη η οποία βρίσκεται στο Μενίδι και στην οποία δεν δέχονται φακελάκι, όπως έχω μάθει απο το αγόρι μου, που έχει πάει σε αυτή τη σχολή.