ΕΒΑΛΑ ΤΗΝ ΑΔΕΛΦΗ ΜΟΥ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΜΕ ΣΠΑΣΜΕΝΟ ΙΣΧΙΟ . Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΚΑΝΕ ΤΗΝ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΜΕ ΚΑΛΟΥΣΕ ΣΥΝΕΧΩΣ ΣΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΕΚΛΕΙΝΕ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ . ΜΟΥ ΤΟ ΕΦΕΡΝΕ ΓΥΡΩ ΓΥΡΩ ΔΙΧΩΣ ΕΓΩ ΝΑ ΤΟΥ ΑΦΗΝΩ ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΣΤΟΜΙΣΕΙ ΟΤΙ ΘΕΛΕΙ ΦΑΚΕΛΑΚΙ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΑΔΕΛΦΗ ΜΟΥ.ΤΟ ΚΑΘΥΣΤΕΡΟΥΣΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΕΜΕΝΑ ΝΑ ΤΟΥ ΔΩΣΩ ΦΑΚΕΛΑΚΙ ΟΠΩΣ ΕΙΧΑΝ ΚΑΝΕΙ ΟΛΟΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΘΑΛΑΜΟ ΠΟΥ ΝΟΣΗΛΕΥΟΤΑΝ ΚΑΙ Η ΑΔΕΛΦΗ ΜΟΥ.ΕΓΩ ΜΕ ΤΗΝ ΣΕΙΡΑ ΜΟΥ ΕΚΑΝΑ ΤΗΝ ΠΑΠΙΑ ΚΑΙ ΆΛΛΑΖΑ ΤΗΝ ΚΟΥΒΕΝΤΑ . ΑΠΕΛΠΙΣΤΙΚΕ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΕΚΑΝΕ ΤΗΝ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 15 ΗΜΕΡΕΣ.ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΜΕ ΦΩΝΑΞΕ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΣΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΟΥ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΜΟΥ ΠΩΣ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΗ Η ΕΓΧΕΙΡΗΣΗ ΚΑΙ ΟΤΙ ΤΡΕΧΑΝΕ ΤΑ ΑΙΜΑΤΑ ΚΑΙ ΚΑΠΟΥ ΚΑΠΟΥ ΔΙΝΟΥΜΕ ΜΠΟΡΜΠΟΥΑΡ ΣΤΗΝ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΟΛΟΓΟ ΠΟΥ ΚΟΠΙΑΣΕ .ΕΓΩ ΜΕ ΤΗΝ ΣΕΙΡΑ ΜΟΥ ΜΟΥΡΜΟΥΡΙΣΑ ΚΑΤΙ ΣΑΝ ΝΑ ΛΕΩ ΘΑ ΤΟ ΦΡΟΝΤΙΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΑ ΩΣΤΟΣΟ ΟΛΗ ΤΗΝ ΣΥΜΟΜΗΛΕΙΑ ΤΗΝ ΜΑΓΝΗΤΟΦΩΝΟΥΣΑ ΜΕ ΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΜΟΥ.